Δικαστές στα πρόθυρα σύγχυσης

του Σταύρου Τσακυράκη

Τα Νέα
10 Νοεμβρίου 2012

Σε κανέναν δεν αρέσει να του περικόπτουν τις αποδοχές. Και φυσικά, ο καθένας έχει δικαίωμα να διαμαρτύρεται και με κάθε νόμιμο μέσο να επιδιώκει να αποτρέψει τη μείωση του εισοδήματός του. Στην Ελλάδα, βέβαια, τα νόμιμα μέσα είναι για πολλούς μια ακατάληπτη έννοια και γι' αυτό δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τις αντιδράσεις των υπαλλήλων της Βουλής, οι οποίοι μπροστά στο ενδεχόμενο να ψηφιστεί η τροπολογία με την οποία μειώνονταν και οι δικοί τους μισθοί προχώρησαν σε άγρια απεργία και απείλησαν με κατάληψη το Κοινοβούλιο.

Θα ασχοληθώ όμως με τους δικαστές, οι οποίοι οφείλουν να αντιλαμβάνονται τη θεμελιώδη για μια δημοκρατία έννοια της νομιμότητας και θα σταθώ στις δικές τους αντιδράσεις. Εδώ και πολύ καιρό, πολλοί δικαστές πραγματοποιούν στάση εργασίας παρά τη ρητή συνταγματική επιταγή που τους απαγορεύει κάθε μορφής απεργία. Δεν γνωρίζω κανέναν σοβαρό νομικό που να αμφισβητεί ότι η στάση εργασίας των δικαστών συνιστά κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος. Αυτοί όμως, με εξαίρεση τους δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας, συνεχίζουν απτόητοι τη στάση τους, σαν να μην καταλαβαίνουν ότι, όταν οι ίδιοι παρανομούν, δεν μπορούν να απαιτούν από τους πολίτες την υπακοή στους νόμους.
Την ευαισθησία τους για την τήρηση του Συντάγματος την εξαντλούν σε ένα ζήτημα που αφορά τους ίδιους: στις περικοπές των δικών τους μισθών. Ετσι, λίγο πριν ψηφισθεί από τη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο με τις περικοπές, συνήλθε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου και απεφάνθη ότι οι ρυθμίσεις που πρόκειται να ψηφιστούν είναι αντισυνταγματικές.

Περισσότερα