Εμείς και τα πτώματα

του Τάκη Μίχα

Protagon.gr
15 Απριλίου 2011

Στην πρόσφατη συζήτηση για την δωρεά οργάνων με αφορμή την παρουσίαση του σχετικού νομοσχεδίου εκφράσθηκαν δυο εκ πρώτης όψεως διαμετρικά αντίθετα απόψεις. Η μια η σοσιαλιστική (του π.χ. ΠΑΣΟΚ) δίνει την κυριότητα του νεκρού σώματος (και συνεπώς των οργάνων του) εν μέρει στο κράτος. Η άλλη η φιλελεύθερη (που εξέφρασε π.χ. η Δημοκρατική Συμμαχία) αντιστέκεται στην όπως την αποκαλεί «κρατικοποίηση» του σώματος και προτείνει ότι μόνο το ζων άτομο έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τι θα γίνει με το νεκρό σώμα «του».

Πιστεύω ότι και οι δυο απόψεις είναι στη βάση τους αντιφιλελεύθερες. Αυτό είναι προφανές με την άποψη του κυβερνώντος κόμματος που όπως σωστά εκτιμήθηκε στην ουσία «κρατικοποιεί» το πτώμα. Όμως είναι λιγότερο προφανές με την άποψη της Δημ.Συμ. Πώς άλλωστε θα μπορούσε να θεωρηθεί αντιφιλελεύθερη μια άποψη που δίνει στο άτομο το δικαίωμα να αποφασίσει τι θα γίνει με το σώμα «του» μετά τον θάνατο του;

Ας αποκαλέσουμε τον ζωντανό Γιώργο « Γ1» και τον πεθαμένο Γιώργο «Γ2». Σύμφωνα με την λεγόμενη «φιλελεύθερη» άποψη ο Γ1 έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να αποφασίσει για το τι μέλλει γενέσθαι με τον Γ2. Ερώτημα: Γιατί; Τι το κοινό έχει ο Γ1 έχει με τον Γ2 και που θεμελιώνεται το δικαίωμα της κυριότητας του πρώτου επί του δεύτερου;

Ο Γ1 και ο Γ2 είναι δυο εντελώς διαφορετικά όντα που δεν έχουν τίποτα κοινό. Ο Γ2 δεν ψηφίζει, δεν κάνει σεξ, δεν παίζει τένις,δεν έχει συνείδηση, μνήμη κλπ-γενικώς δεν έχει απολύτως κανένα κοινό χαρακτηριστικό με τον Γ1.Πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική οντότητα. Με ποιό λοιπόν δικαίωμα ο Γ1 θα αποφασίσει για το τι μέλλει γενέσθαι με τον Γ2;

Περισσότερα